Kinderdoders hadden vaak moeilijke jeugd

TILBURG - Mensen die hun kind hebben gedood, hebben vaak in hun jeugd dierbare(n) verloren en hadden geen hechte emotionele band met hun ouders. Meer dan tweederde is als kind lichamelijk of psychisch mishandeld.

Dat concludeert Toon Verheugt in een proefschrift waarop hij vrijdag promoveert aan de Universiteit van Tilburg.

De kinderdoders geven in 40 procent van de gevallen van tevoren aan dat ze zichzelf of hun kinderen iets willen aandoen. Verheugt pleit ervoor dat hulpverleners de signalen eerder oppikken en ingrijpen.

Ongewenst

Van de Nederlandse kinderdoders is 64 procent vrouw. Volgens de promovendus doden vrouwen vooral hun kind omdat ze het als ongewenst beschouwen, of als de moeders in een psychose zitten. Bij vaders zouden vooral wraakgevoelens, jaloezie en straf een rol spelen.

Kinderdoding is van alle tijden. Het komt in Nederland ongeveer tien tot vijftien keer per jaar voor. 93 Procent van de daders lijdt in de periode dat ze hun kind doden aan een psychiatrische en/of persoonlijkheidsstoornis. (nu.nl)